Wie ben ik

Mijn eerste zeilmeters heb ik gemaakt in de kolk van Blokzijl, ik zal een jaar of 7 geweest zijn. Met een paar landvasten aan mijn Optimist geknoopt en mijn vader aan de andere kant begon het leerproces. Dat ik daarna van mijn 9e tot 14e jaar in de kernploeg terecht zou komen hadden we toen zeker niet kunnen bedenken. Mijn eerste zeillessen gaf ik op mijn 13e samen met mijn broertje op een Friendship 22 die bij aankomst nog op de wal stond. Ik zie nog steeds de verbaasde blik van de havenmeester toen hij in de gaten kreeg dat wij de gene waren die het scheepje voeren en niet het oudere echtpaar.

Er volgde talloze wedstrijden in de Optimist, Vaurien en Yngling, het was ook niet vreemd dat ik voor mijn opleiding de zeevaartschool koos. Na het afronden van mijn  MBO en HBO zeevaartschool ben gaan varen in de bagger in de vol continu dienst.

Een aantal jaar later ben ik als operator Offshore op een gasproductieplatform gaan werken. Je leert hier omgaan met verschillende nationaliteiten in een complexe en potentieel gevaarlijke omgeving. Veiligheid en saamhorigheid staat hier voorop, tot op heden zijn dit nog steeds belangrijke pijlers in mijn leven.  Een van de spreuken die ik omarm komt uit deze periode. 

"Assumption is the mother of all fuckups"

Ik ben blijven genieten van de watersport, veel zeiltochten gemaakt met mijn fantastische vrouw Willemijn. Samen hebben we 3 prachtige jongens gekregen die ook de liefde voor de watersport hebben ontdekt. 

Ze zeilen alle 3 in de  Flitsklasse waar ik de rol als klassecoach heb. Ik leer de Flits-jeugd de kneepjes van het wedstrijdzeilen, maar bovenal dat liefde voor de watersport een cadeau voor het leven is. 

En uiteraard zeil ik nog steeds, ik vaar in mijn Solo NED 556. Een prachtige combinatie, het spartaans raggen in mijn bootje, genieten van mijn zeilende kinderen en het comfort aan boord van onze motorboot.